Chcesz realizować kontrakty budowlane za granicą?
Umowa pisemna zawarta między podwykonawcą budowlanym a zleceniodawcą jest bezdyskusyjnie wymaganą składową współpracy. Gwarantuje bezpieczeństwo, reguluje najważniejsze kwestie dotyczące zlecenia i stanowi podstawę w dochodzeniu ewentualnych praw i należności. Jakie punkty powinna zawierać, by chronić podwykonawcę i działać na jego korzyść?
Kontrakt, Contract, a może Vertrag? (czyli język umowy)
Zawierając umowę z zagranicznym kontrahentem należy mieć pewność, że wszystkie jej punkty są dla nas zrozumiałe. Najlepiej, kiedy umowa sporządzana jest w dwóch językach - podwykonawcy i zleceniodawcy. Wtedy każda ze stron czuje się bezpiecznie i wie dokładnie, jakie treści zawiera każdy z punktów. Ważne, by unikać w każdym z języków sformułowań abstrakcyjnych, które mogą być interpretowane dwuznacznie. Język umowy powinien być precyzyjny, jednoznaczny, zwięzły, pozbawiony elementów obrazowych. Przede wszystkim zapisy dotyczące terminów, wypłat czy innych wzajemnych zobowiązań powinny być sformułowane w sposób konkretny.
Ustalenie porządku prawnego
Każda umowa międzynarodowa wymaga określenia porządku prawnego, któremu będzie podlegać w przypadku ewentualnych sytuacji kryzysowych. Brak zapisu w tej kwesti skutkuje tym, że o wyborze prawa decydują odpowiednie rozporządzenia. Dla podwykonawcy oznacza to, że w razie ewentualnych trudności i sporów może on podlegać prawu, które niekoniecznie rozstrzyga na jego korzyść. Dlatego już na etapie negocjacji warunków umowy należy podjąć próbę przeforsowania zapisu o prawie polskim jako rozstrzygającym w sytuacjach spornych. To rozwiązanie najbardziej komfortowa dla polskich firm, ponieważ zmniejsza ryzyko związane z transakcją i pomaga zaoszczędzić koszty ewentualnych procesów prowadzonych poza granicami kraju.
Treść umowy (czyli co, gdzie, kiedy)
Przedmiot kontraktu, termin realizacji, wynagrodzenie za realizację zlecenia - to podstawowe kwestie, które strony kontraktu muszą uzgodnić i zobowiązać się do ich przestrzegania składając podpis na dokumencie. Ustalenia ustne nie mają wartości i nie są brane pod uwagę w przypadku sporu, dlatego wszelkie postanowienia między stronami muszą mieć swój pisemny odpowiednik.
Umowa powinna zawierać też punkt dotyczący kar umownych w razie niedopełnienia warunków transakcji. Kary powinny być określone w sposób nienaruszający równości stron i wartości ich świadczeń.
Klauzula siły wyższej i klauzula hardship
Pojęcie siły wyższej oznacza zewnętrzne, nieuchronne i nieprzewidziane zdarzenia, które uniemożliwiają wykonanie zlecenia (klęski naturalne, strajki). Z kolei pojęcie hardship dotyczy wyjątkowo trudnych okoliczności, których wykazanie zwalnia stronę od odpowiedzialności za niewywiązanie się z warunków umowy. Wskazane zapisy powinny stanowić część umowy, ponieważ mają istotne znaczenie przy rozłożeniu ciężaru ryzyka związanego z planowanym przedsięwzięciem.
Umowa “w pigułce”
Umowa stanowi dowód współpracy pomiędzy stronami, stanowi zabezpieczenie zlecenia i ma minimalizować ryzyko związane z jego realizacją. Ważne, by zawierała kilka podstawowych elementów:
ISTOTNE ELEMENTY UMOWY
